Τα ζάρια —και τα συνοδευτικά τυχερά παιχνίδια τους— έχουν αρχαία ιστορία. Τα ζάρια αυτά πιθανόν να προέρχονται από σημαδεμένα κόκκαλα που χρησιμοποιούνταν στην αρχαιότητα για να ρίχνουν κλήρο και να ερμηνεύουν το θεϊκό.
Μεταξύ των ελληνικών και ρωμαϊκών ζαριών με πολλές όψεις, το εικοσάεδρο ζάρι (20 πλευρών) είναι το πιο οικείο στην αρχαιολογική καταγραφή. Καλά εντάξει, ξεκάθαρα είναι πιο εντυπωσιακό από αυτά που έχουμε εμείς σήμερα.
Το κόκκαλο και το ελεφαντόδοντο ήταν από τα πιο συνηθισμένα υλικά και τα πιο πολυτελή ζάρια μπορούσαν να κατασκευαστούν από μπρούντζο, βράχο κρύσταλλο, γυαλί, όνυχα, φαγεντιανή, αλάβαστρο, μάρμαρο ή κεχριμπάρι.
Κάθε τριγωνική όψη έφερε μια επιγραφή. Τα ελληνικά γράμματα ήταν κοινά, ακόμη και στη ρωμαϊκή περίοδο οπότε πολλά εξ’ αυτών είχαν και ελληνικά γράμματα πάνω. Ενώ στα διάσημα αυτά ζάρια της αρχαιότητας εμφανίζονται επίσης και ρωμαϊκοί αριθμοί.
Η ακριβής χρήση των ζαριών με τις 20 πλευρές εξακολουθεί να είναι μάλλον ασαφής. Σύμφωνα με το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, «Μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με ένα χρησμό που είναι εγγεγραμμένος σε έναν στύλο που έχει στηθεί σε δημόσιο χώρο». Οι χρησμοί ήταν συνήθως ιέρειες που πίστευαν ότι ερμήνευαν ή μιλούσαν για τους θεούς. Τα λεγόμενά τους ήταν συχνά γραμμένα και μπορούσαν να τα συμβουλευτούν όσοι αναζητούσαν σοφία ή προφητεία.
