Η ηλιακή ενέργεια είναι περισσότερο βιώσιμη από άλλα είδη ενέργειας, όμως καταλαμβάνει τεράστιες εκτάσεις γης. Στην Ινδία, μια εναλλακτική λύση είναι η μετατροπή των καναλιών άρδευσης της χώρας σε λαμπερά μονοπάτια ηλιακών συλλεκτών.
Καθώς ο σκληρός μεσημεριανός ήλιος χτυπάει σε ένα μικρό, σκονισμένο χωριό στο Γκουτζαράτ, στη δυτική Ινδία, γραμμές μπλε ηλιακών συλλεκτών σε χαλύβδινες δομές στήριξης απλώνονται στον ορίζοντα. Τα ηλιακά πάνελ καλύπτουν την κορυφή των καναλιών άρδευσης, λαμπερά σαν καθρέφτες. Αυτό το μικρό χωριό, με 40 σπίτια με αχυρένια τείχη και στέγες από κασσίτερο και ξυλεία αδέσποτων αγελάδων, ήταν μια από τις πολλές κοινότητες της αγροτικής Ινδίας που, μέχρι πρόσφατα, δεν είχαν ηλεκτρικό ρεύμα. Τώρα μια λάμπα ανάβει σε κάθε σπίτι, τα παιδιά να μπορούν να μελετήσουν τη νύχτα και οι αγρότες μπορούν να αρμέξουν τις αγελάδες τους πολύ μετά το ηλιοβασίλεμα.
Η Ινδία βασίστηκε παραδοσιακά σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα, οι οποίοι παρήγαγαν το 72% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας το 2018-19 . Ο συνδυασμός του άφθονου ήλιου της Ινδίας – περίπου 300 ηλιόλουστες μέρες το χρόνο – και ένας μεγάλος πληθυσμός που καταναλώνει ενέργεια, το καθιστά ιδανική τοποθεσία για ηλιακό. Η ηλιακή χωρητικότητα της χώρας έφτασε τα 36,6GW στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2020 και υπάρχει ο στόχος να αυξηθεί στα 100GW έως το 2022 .
Μία από τις κύριες προκλήσεις στην κατασκευή ηλιακών πάνελ είναι η εύρεση του κατάλληλου μέρους. Η γη στην Ινδία, είναι σχετικά ακριβή και συχνά έχει πολλούς ιδιοκτήτες, επομένως η αγορά γης επιφέρει άλλου είδους δυσκολίες. Η υψηλή πυκνότητα πληθυσμού της Ινδίας ασκεί επίσης πίεση στη γη, με μέσο όρο 464 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Τα ηλιακά πάνελ στις ταράτσες είναι μια λύση, αλλά ο ηλιόλουστος χώρος πάνω στα κτίρια είναι επίσης περιορισμένος.
Στο Γκουτζαράτ, η απάντηση ήταν να καλύψει τα κανάλια άρδρευσης με ηλιακούς συλλέκτες, ως λύση που εξοικονομεί έδαφος, νερό και εκπομπές άνθρακα.
Μια έκταση 750 μέτρων στο Γκουτζαράτ το 2014 οδήγησε στον πρώτο πιλοτικό σταθμό ηλιακής ενέργειας μεγάλης κλίμακας στην περιοχή Vadodara του Γκουτζαράτ το 2015, με κόστος 18,3 εκατομμύρια δολάρια. Η μεγάλη έκταση των καναλιών που οδηγούν στον ποταμό Narmada επιτρέπει την εξαγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε πολλά σημεία.
Η ενέργεια που παράγεται από το ηλιακό κανάλι μπορεί να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια στους αγρότες κατά τη διάρκεια της περιόδου άρδευσης υψηλής έντασης και μπορεί επιπλέον να τροφοδοτήσει το κρατικό δίκτυο, να πωληθεί σε εταιρείες διανομής. Δεδομένου ότι αυτή η ισχύς παράγεται σε μια αγροτική περιοχή, οι απώλειες μετάδοσης μειώνονται και το τοπικό δίκτυο ενισχύεται.
Συνολικά, το Γκουτζαράτ έχει πάνω από 80.000 χιλιόμετρα κανάλια άρδρευσης που περιφέρονται μέσα στη πόλη. Σύμφωνα με την Gujarat State Electricity Corporation, εάν το 30% αυτών των καναλιών μετατραπούν σε ηλιακά κανάλια, θα μπορούν να παραχθούν 18.000 MW ισχύος, εξοικονομώντας 90.000 στρέμματα γης.
Τα πλεονεκτήματα των ηλιακών εγκαταστάσεων στα κανάλια άρδρευσης δεν αφορούν μόνο την τοπική παραγωγή ενέργειας και την εξοικονόμηση γης. Οι ηλιακοί σταθμοί μπορούν να κατασκευαστούν πολύ γρηγορότερα από τους μεγάλους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα ή φυσικού αερίου. Το κάλυμμα πάνω από το κανάλι βοηθά στην πρόληψη της εξάτμισης του νερού, αφήνοντας περισσότερο διαθέσιμο για καλλιέργειες και ανθρώπους.
