Ένα παγωμένο χειμωνιάτικο βράδυ του 1983, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος οπτικών που βρίσκεται στον αριθμό 28 της Λεωφόρου Παπάγου, στου Ζωγράφου, κοιτάζει αφηρημένος έξω από τη βιτρίνα τη βροχή που πέφτει καταρρακτωδώς. Ξαφνικά περνάει απ΄ έξω ένας άνδρας, σκυφτός, με το κεφάλι χαμηλωμένο στο έδαφος, θλιμμένος, αδιαφορώντας για την βροχή που μουσκεύει τα ρούχα και το σώμα του.
Η εικόνα αυτού του ανθρώπου τον συγκλονίζει. Τρέχει γρήγορα, ανοίγει την πόρτα και τον παρακολουθεί να χάνεται μέσα στο σκοτάδι. Αμέσως μετά επιστρέφει στη θέση του, παίρνει ένα χαρτί κι ένα στυλό κι αρχίζει να γράφει: «Σκυφτέ διαβάτη της βροχής / και ταξιδιώτη της ζωή ς/ η προδοσία μιας γυναίκας σε βαραίνει».
Μέσα σε λίγα μόλις λεπτά, εκεί στο γκισέ ενός μαγαζιού, ο Σπύρος Γιατράς είχε γράψει ένα από τα μεγαλύτερα λαϊκά τραγούδια όλων των εποχών: «Της γυναίκας η καρδιά είναι μια άβυσσος»!
Ο ίδιος υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς, δημοφιλείς και παραγωγικούς στιχουργούς του σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού, που έβαλε την υπογραφή του σε δεκάδες επιτυχίες μεγάλων τραγουδιστών. Ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος που κατάφερνε, για δεκαετίες ολόκληρες, με έναν εντελώς μαγικό τρόπο, να συνδυάζει τη ζωή της μέρας και της νύχτας, την πραγματικότητα με την αχαλίνωτη φαντασία, την σκληρότητα με την ευαισθησία, τα τραγούδια με τις πιο αληθινές ανθρώπινες ιστορίες. Όλα τα τραγούδια του ήταν βγαλμένα μέσα από τη ζωή, από εικόνες υπαρκτές και περιπέτειες πέρα για πέρα αληθινές.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε σε πολλές συνεντεύξεις του, «Δε μπορείς να γράψεις αν δε έχεις πονέσει, αν δεν έχεις κλάψει, αν δεν έχεις ερωτευτεί, αν δεν έχεις πιστέψει ότι πρέπει να είσαι ελεύθερος να σκέφτεσαι και να δίνεις». Ο εκείνον η Τέχνη δεν ήταν μόνο να γράψει κάτι, αλλά μια προσπάθεια συμφιλίωσης με το σύμπαν.
Η επιτυχίες των τραγουδιών του ήταν αρκετές για να μπορεί να ζει μέσα από την στιχουργική. Ο ίδιος δήλωνε πως έβγαζε περισσότερα χρήματα από όσα περίμενε. Όμως επέλεγε να συνεχίζει το επάγγελμα του οπτικού που τόσο αγαπούσε. Μέσα από την εργασία έλεγε πω ολοκληρώνεται ως άνθρωπος. Το μαγαζί του αποτελούσε σημείο συνάντησης και επαφής με τον κόσμο. Αγαπούσε τους ανθρώπους και επιθυμούσε να τον αγαπούν και εκείνοι. Συντηρούσε αυτή την επαφή μέσα από την εργασία του.
Η καλλιτεχνική του συμπόρευση με τον Στράτο Διονυσίου, είχε το αποτέλεσμα να γεννηθούν μεγάλες επιτυχίες που θα μείνουν για πάντα ανεξίτηλες. Μια ειλικρινή σχέση αγάπης, που στο πέρασμα της άφησε περισσότερες από 40 επιτυχίες, όπως τα τραγούδια «Καλύτερα Μαζί σου και Τρελός», «Μάς Υποχρέωσες», «Νομίζεις», «Της γυναίκας η καρδιά» κ.α.
Ο Γιατράς έμελλε να συνδεθεί και με την πρώτη μεγάλη επιτυχία του Γιάννη Πάριου. Το «Αν δεν είχα κι εσένανε», αν και αρχικά προοριζόταν για τον Δημήτρη Μητροπάνο, μην την παρέμβαση του Μάτσα της Mίνως, θα καταλήξει στην βελούδινη φωνή του Γιάννη Πάριου και θα πουλήσει περισσότερα από 1 εκατομμύριο αντίτυπα.
Εκτός από τα παραπάνω ονόματα, περπάτησε «Παράλληλα» για χρόνια, με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι Τόλης Βοσκόπουλος, Θέμης Αδαμαντίδης, Σταμάτης Γονίδης, Πίτσα Παπαδοπούλου, Δημήτρης Κοντολάζος, Αντύπα, Βασίλης Καρράς, Νότης Σφακιανάκης, Πάολα, Κωνσταντίνος Αργυρός, Νίκος Οικονομόπουλος και πολλοί άλλοι.
